Jij was toch bij een broodfonds-1

We zijn SamSam begonnen vanuit de overtuiging dat verzekeraars onvoldoende zekerheid bieden en duur zijn (eigen ervaring) en alternatieven zoals een broodfonds (ook eigen ervaring) niet voor iedereen de meest passende oplossing is. Ons persoonlijk verhaal brengen we ook graag naar voren. In deel 1 van deze kleine reeks is Jacqueline geïnterviewd.

Jij was toch bij een broodfonds?

Ja, ik heb 6,5 jaar bij een broodfonds gezeten. Het was één van de eerste broodfondsen. Ik kende een aantal mensen die wilden beginnen. Zelf heb ik toen ook wat mensen gevraagd mee te doen. Samen hebben we toen het broodfonds opgericht. Omdat dat best even duurde, kenden we elkaar redelijk goed. We begonnen met ongeveer 25 mensen. Iedereen kende minimaal één iemand. Elkaar kennen was toen echt het uitgangspunt. Ik ben 3 jaar voorzitter geweest. Sinds dit jaar ben ik gestopt omdat ik nu SamSamkring heb opgericht.

Waarom ben je SamSamkring begonnen?

Ik was niet over alles bij broodfonds heel tevreden. Het concept is natuurlijk fantastisch. Maar een aantal administratief organisatorische dingen waren niet zo goed geregeld. Ik vind het heel belangrijk dat de administratie en de communicatie goed is. Dat komt ook door mijn achtergrond; ik ben kwaliteitsmanager. Waar ik me bijvoorbeeld aan stoorde, was de onduidelijkheid als je je maximale buffer had bereikt. De communicatie daarover was slecht en het terugstorten duurde lang. Terwijl ik het geld toen goed kon gebruiken. Maar ik wist maar niet wanneer het zou komen.

Maar dan ging het dus wel goed in jouw broodfonds. Want je buffer was vol.

Ja. In het begin hadden we niet veel zieken. Later wel maar toen hadden we veel gespaard en kon dat dus wel uit. We groeiden ook snel door tot 50 leden.

Je zat zelf in het bestuur. Hoe was dat?

Ja. Ik vind dat als je in een vereniging zit, dan moet je je steentje bijdragen. Ik vond het leuk om dat te doen en daardoor ook meer betrokken te zijn. Dat was ook leuk maar tegelijk ook één van de redenen dat ik eruit gestapt ben. Ik merkte dat de betrokkenheid van leden eigenlijk heel laag is. Mensen zien het toch als een verzekering. En kijken dan vaak de andere kant op als er een beroep op ze gedaan wordt om bijvoorbeeld een bijeenkomst te organiseren of een kennismakingsavond met nieuwe leden. En zeker als het gaat om het invullen van een bestuursfunctie is ineens niemand thuis. Dat is me tegen gevallen. Ik snap het. Mensen hebben hun onderneming, hun sociale leven, vrijwilligersfuncties in een andere vereniging. Maar uiteindelijk zal iemand het moeten doen.

Het vinden van een nieuw bestuurslid was echt lastig. En de verantwoordelijkheid daarvoor werd ook helemaal bij het bestuur neergelegd. En daar baalde ik van. Ik vind dat iedereen een steentje bij moet dragen. Ik miste echt de gezamenlijkheid. Ik praat nu natuurlijk over mijn eigen broodfonds, ik weet niet hoe het in het algemeen zit, ik hoop dat er veel broodfondsen zijn waar dit veel makkelijker gaat.

Maar bij SamSamkring mist die gezamenlijkheid toch juist helemaal?

Ja. Voor mij is dat nu helemaal prima. Het mooie is dat we bij SamSamkring het principe van zorgen voor elkaar helemaal omarmen. Maar het beoordelen of iemand ziek is, laten we over aan een arbodienst. Die hebben daar verstand van. Maar hebben tegelijkertijd geen enkel financieel belang. En dan is het niet meer nodig dat je elkaar moet kennen. Dat mensen dan niet of minder betrokken zijn, maakt niet uit.

Het fundament van een broodfonds is toch elkaar kennen en solidair zijn. Als je dat principe eigenlijk niet kunt handhaven omdat mensen zich niet betrokken voelen, dan doe ik dat liever helemaal niet. Dan doe ik het liever op een andere manier zoals bij SamSamkring.

Wat betekent voor jou SamSamkring?

Het gaat nog steeds heel sterk om zorgen voor elkaar. Maar dan met een onafhankelijke beoordeling bij ziekte zodat je elkaar niet hoeft te kennen. We merken ook dat leden het fijn vinden dat er objectiviteit is (zonder belangen) en begeleiding op het moment dat je dat goed kunt gebruiken als ondernemer. Een verzekering vind ik al helemaal geen optie. Toen ik begon met ondernemen kon ik me niet verzekeren vanwege een erfelijke aandoening waar ik nog nooit een dag voor thuis ben gebleven. Maar ik was toch een te hoog risico.

En ik heb meegemaakt dat Roland, mijn man, arbeidsongeschikt werd. Hij dacht heel goed verzekerd te zijn. Maar heeft uiteindelijk in een jarenlang juridisch gevecht gevoerd met zijn verzekeraar. Niet over de vraag of hij ziek was, maar over de vraag of dat wel onder de polis valt. Dat heeft zo’n impact gehad op ons leven. Voor mij geldt daarom: nooit meer een verzekering op dit vlak.

Voor mij is SamSamkring een professioneel alternatief voor een broodfonds. Je hoeft niet regelmatig naar de barbecue en de borrel. Het is minder persoonlijk. Dat vinden sommige mensen juist ook fijn. Iemand heeft onafhankelijk vastgesteld dat je ziek bent. Dus daar kan nooit discussie over zijn. Maar er is geen tegengesteld financieel belang zoals bij een verzekeraar. Het is een mooie middenweg. Daarnaast helpen wij ook ondernemers om een maatwerk SamSamkring op te richten waarbij zij alle keuzes kunnen maken, zo bestaat de meer sociale variant bij ons ook gewoon.

Meer lezen over de voordelen en verschillen of over maatwerk.